Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
fitva — is. <ər.> 1. din. Bir işi icra etmək üçün din başçısı və ya hökmdar tərəfindən verilən icazə, hökm. Fitva almaq – bir işi icra etmək üçün din başçısının, ya hökmdarın icazəsini almaq. <Padşah:> Üləmanı cəm elə və onlardan fitva al. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ifta’ — ə. fitva vermə, fitva yolu ilə həll etmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müfti — ə. 1) hüquq məsələləri üzrə fitva verməyə ixtiyarı olan yüksək vəzifəli ruhani; 2) sünnilərin dini işlərinə rəhbərlik edən ruhani … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müstəfti — ə. müftiyə müraciət edib, fitva istəyən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
öldürtmək — icb. Öldürülməsinə səbəb və ya vasitə olmaq, başqasının əli ilə öldürmək. <Çopur:> Mən çox nahaq qanlara fitva verib adam öldürtmüşəm. S. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qapanmaq — f. 1. Bağlanmaq, kilidlənmək. Pəncərələrin hamısı qapanmışdır. – Qapılar örtülüb qapanmışdır. A. S.. 2. Örtülmək (açıq şey haqqında). Elə bil düşdüyü bəlanı qanır; Yenidən gözləri yenə qapanır. A. S.. 3. Buludla örtülmək, tutulmaq, çulğalanmaq.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əlifba — is. <ər.> 1. Bir dildə işlənən və müəyyən qaydada sıralanan hərflərin məcmusu. Azərbaycan əlifbası. Ərəb əlifbası. Latın əlifbası. – Biz buna təəccüb etmirik ki, Hüseynzadə cənabları əlifbamızın bilmərrə dəyişilməsinə fitva vermir. C. M..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
